Ο Γιώργος συγχωρεί, εμείς;

Τώρα που τελείωσε και το θρησκευτικό μέρος του ανασχηματισμού, δικαιούμαστε νομίζω να έχουμε μια απορία για τα όσα συνέβησαν τα μαύρα μεσάνυχτα της Δευτέρας. Πώς τιμωρεί ένας πρωθυπουργός έναν αποτυχόντα υπουργό; Όλοι, ακόμη και οι πλέον νομιμόφρονες στον Πρόεδρο, στις τελευταίες τους συζητήσεις με τους δημοσιογράφους αναγνώριζαν ότι «υπάρχουν υπουργοί που δεν τα κατάφεραν» (sic). Κάποιοι βέβαια θα έλεγαν ότι υπάρχουν υπουργοί που δεν κατάφεραν απολύτως τίποτα αλλά ας μην διαφωνήσουμε σε αυτό. Είτε απέτυχαν λίγο είτε απέτυχαν πολύ, απέτυχαν. Πώς είναι δυνατόν να τους διώχνει ο Πρωθυπουργός και ταυτοχρόνως να τους επανατοποθετεί σε κάποιο άλλο υπουργείο;


Φαντάζομαι ότι σε μια-δύο περιπτώσεις μπορεί να πει κάποιος ότι το συγκεκριμένο υπουργείο δεν ταίριαζε στον συγκεκριμένο υπουργό και κάπου αλλού θα αποδώσει, εδώ όμως έχουμε τους μισούς υπουργούς να καθαιρούνται από τα υπουργεία τους και ταυτόχρονα να επανατοποθετούνται σε άλλα πόστα, ως υπουργοί ή ως αναπληρωτές υπουργοί. Φεύγουν δηλαδή κακήν κακώς από την μια πόρτα και μπαίνουν σαν κύριοι (ή σαν κυρίες) από την άλλη.

Να δεχθούμε επίσης ότι κάποιοι υπουργοί αλλάζουν υπουργεία αναβαθμιζόμενοι. Επειδή τα κατάφεραν δηλαδή σε ένα «μικρό» υπουργείο τοποθετούνται σε ένα μεγαλύτερο. Το ανάποδο όμως δεν μπορεί να ισχύει. Ένας που απέτυχε σε ένα μεγάλο υπουργείο δεν θα πετύχει ποτέ σε ένα μικρότερο. Τι ώθησε λοιπόν τον Γιώργο Παπανδρέου να δώσει συγχωροχάρτι σε όλους –πλην Μπατζελή- σε μια περίοδο μάλιστα που δεν συγχωρούνται ούτε λάθη, ούτε παλινωδίες; Κανείς δεν ξέρει. Ας ελπίσουμε μόνο να μην είναι τα αισθήματα ενοχής που ένιωσε ο Γιώργος Παπανδρέου κάνοντας κάποιες «εξωπασοκικές» επιλογές για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Να προσπαθεί δηλαδή να ισοφαρίσει τη μουρμούρα για τον Μπουτάρη υπουργοποιώντας την μισή Θεσσαλονίκη και τη γκρίνια για τον Καμίνη υπουργοποιώντας τους φύλακες του πράσινου στέμματος.

Και μια μικρότερη απορία: το πόσοι ιερωμένοι συνοδεύουν τον Αρχιεπίσκοπο στην ορκωμοσία εξαρτάται από τον αριθμό των μελών του υπουργικού συμβουλίου; Γιατί κάποια στιγμή μπούκωσε τα πλάνο από άμφια, σταυρούς και θυμιατήρια. Εκτός αν έφταιγε ο σκηνοθέτης. Και να σκεφθείτε ότι το είδα στο BBC (όπως το αναμετέδιδε το MEGA - προς επίρρωση του ισχυρισμού ότι όλη η Ευρώπη με εμάς ασχολείται). Σε πρώτο πλάνο τα ράσα και τα ευαγγέλια και στο βάθος οι υπουργοί να σταυροκοπιούνται. Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι από τους τηλεθεατές των ξένων μέσων θα συμπέραναν ότι το μνημόνιο απέτυχε και στην Αθήνα άρχισαν οι λιτανείες και οι προσευχές.

του Σταύρου Θεοδωράκη
 
ΠΗΓΗ :  http://www.protagon.gr/