Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

H ύπαρξη κοντά στους πολιτικούς αρχηγούς γελοίων προσώπων που δυστυχώς γίνονται αποδεκτοί.

Γράφει η Ιδεοπηγή





‘Ένα απ’ τα σοβαρότερα μειονεκτήματα του πολιτικού μας συστήματος είναι και η ύπαρξη κοντά στους πολιτικούς αρχηγούς γελοίων προσώπων που δυστυχώς γίνονται αποδεκτοί.Το συνεχές «λιβάνισμα» του αρχηγού στο...οποίο διαπρέπουν (κοινά γλείψιμο) εκνευρίζει τους πολίτες και υποβαθμίζει και τους ίδιους τους αρχηγούς που δέχονται αυτές τις συμπεριφορές.Ένας συνετός ηγέτης ποτέ δεν θα δεχόταν να περιτριγυρίζεται από τέτοιους «γυμνοσάλιαγκες». Πολλά πρόσωπα που ανήκουν σ’ αυτή τη συνομοταξία είναι δυστυχώς υπουργοί, υφυπουργοί, και στελέχη «πρώτης» γραμμής.

Κανένας δεν υποστηρίζει ότι τα κομματικά στελέχη πρέπει να βρίζουν ή να συκοφαντούν τον αρχηγό τους αλλά το «λιβάνισμα» και οι κολακείες για την εξασφάλιση της εύνοιας του αρχηγού είναι πράξη καταδικαστέα.
Επίσης καταδικαστέα είναι και η αποδοχή των γλοιωδών αυτών πράξεων από τους πολιτικούς αρχηγούς.
Όσοι ασκούν εποικοδομητική κριτική σε πράξεις ή παραλείψεις του αρχηγού μπαίνουν στο περιθώριο έστω και αν έχουν απόλυτο δίκιο.
Η αποδοχή των λαθών και η αυτοκριτική των αρχηγών είναι θαρραλέα και δημοκρατική πράξη και αντιμετωπίζεται θετικά απ’ τους πολίτες.
Λάθη δεν κάνει μόνο όποιος δεν ενεργεί.
Η αποδοχή της κριτικής και η αντιπαράθεση του αρχηγού σ’ αυτή με θέσεις και απόψεις του δίνει εγκυρότητα και αποδοχή απ’ τους ψηφοφόρους του κόμματος και απ’ την κοινωνία.
Η περιθωριοποίηση όσων ασκούν κριτική στον αρχηγό μόνο ζημιά κάνει στα κόμματα.
Η εσωτερική δημοκρατία στα κόμματα είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την σωστή και αποδοτική τους λειτουργία.
Η παλαιοκομματική αντίληψη ότι κάνει ο αρχηγός είναι καλά καμωμένο υποσκάπτει την συνοχή και την αξιοπιστία των κομμάτων.
Ο αρχηγός του κόμματος δεν είναι αυτοκράτορας ούτε Πάπας ούτε ιδιοκτήτης του.
Τα κόμματα ανήκουν στους πολίτες.
Η δυσκολία επικοινωνίας βάσης και ηγεσίας λόγω των στεγανών που ορθώνονται από μερικούς «συμβουλάτορες» αποξενώνει τα κόμματα απ’ τους πολίτες με συνέπεια ορισμένες αποφάσεις να έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τη βάση και τους φίλους των κομμάτων.

Ένα απτό παράδειγμα είναι η πρόταση σαν υποψηφίων δημάρχων και περιφερειαρχών προσώπων που δεν είναι αποδεκτοί απ’ τις τοπικές κοινωνίες.

Αυτό δεν σημαίνει ότι τα κόμματα θα δέχονται άκριτα τις θελήσεις της βάσης αλλά λαμβάνοντάς τες υπ’ όψη τους θα χαράσσουν την στρατηγική και τις τακτικές τους.
Σήμερα μετά από χρόνια επικράτησης αυτών των πρακτικών τα κόμματα είναι ξεκομμένα απ’ το λαό και συνεπώς δεν μπορούν να επηρεάσουν και να συσπειρώσουν.
Οι τοπικές κομματικές οργανώσεις είναι πλήρως διαλυμένες αφού ο τρόπος που λειτουργούσαν κάθε άλλο παρά καλό έκαναν και στα κόμματα και στις τοπικές κοινωνίες.
Οι προτάσεις για αποχή, λευκό ή στήριξη των μικρών κομμάτων πιθανό να γίνουν αποδεκτές απ’ τη κοινωνία χωρίς κανένας να μπορεί σήμερα να προεξοφλήσει τα ποσοστά.
Η δική μου θέση είναι συμμετοχή στις εκλογές και τιμωρία όσων είναι υπεύθυνοι για το κατάντημα της χώρας.
Το κριτήριο επιλογής μπορεί να είναι η προσωπικότητα των υποψηφίων και η εν γένει δράση τους στην κοινωνία.
Αν με οποιονδήποτε τρόπο αποδοκιμαστούν οι εκλεκτοί των κομμάτων στις ερχόμενες εκλογές θα ανοίξει ο δρόμος για αλλαγή του πολιτικού σκηνικού.
Μια τέτοια αλλαγή θα απελευθερώσει υγιείς δυνάμεις ικανές να δώσουν λύσεις στα σωρευμένα και οξύτατα προβλήματα της χώρας.

ΠΗΓΗ : http://ksipnistere.blogspot.com/ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου